خوب دیگه وقتشه از این غول های مهربون بگم. من خودم دوسال پیش یک سنت برنارد نر به اسم “برفی” رو به خانوادمون اضافه کردم. اولش همه ترسیده بودن از اندازه اش ولی الان عاشقش هستن. یه بار یادمه زمستون بود و برف شدیدی اومده بود، برفی با حرکات عجیبش میخواست منو از خونه بیرون بکشه. وقتی در رو باز کردم یه گربه کوچولو رو دیدم که یخ زده بود و برفی با گرمای بدنش بغلش نگه داشته بود. واقعا باورنکردنی بود.
این نژاد واقعا با بچه ها رفتار فوق العاده ای داره. خواهرزاده هشت ساله من همیشه میاد و موهاشو شونه میزنه و برفی هم با صبری که داره تحمل میکنه. البته باید حواسمو باشه چون بعضی وقتا از شدت علاقه فراموش میکنه چقدر بزرگه و میخواد مثل یه سگ کوچولو تو دامن بشینه!
یه چیز دیگه که فهمیدم اینه که این سگا به ورزش روزانه نیاز دارن ولی نه خیلی زیاد. برفی روزی یه ساعت پیاده روی و بیست دقیقه بازی تو حیاط براش کافیه. اگه بیشتر از این خسته شه دیگه تا آخر روز یه گوشه دراز میکشه و نگاه معنی داری میندازه که دیگه بسسه!
آخه دوستان خوندین که ریزش موش زیاده؟! والا باید بگم تو خونه ما برفی یه کارخونه ساخت موی سگ داره که هیچ وقت تعطیل نمیشه. از اون برس های مخصوص که گرفتم واقعا کمک کرد ولی بازم باید هر روز جارو بزنم. به نظرم کسی که حساسیت داره بهتره سراغ این نژاد نره.
بعد از یه سال زندگی با برفی فهمیدم اینا سگ های خاصی هستن که عشق و آرامش رو به خونه میارن. اون نگاه های بامزه و رفتارهای دوست داشتنی شون واقعا زندگی رو شیرین تر میکنه. کاش شما هم اگه تجربه زندگی با این فرشته های بزرگ رو داشتین، ازش برامون تعریف کنین. دوست دارم بدونم بقیه سنت برناردها هم همین رفتارهای جالب رو دارن یا فقط برفی من این شکلیه!
خوب دیگه وقتشه از این غول های مهربون بگم. من خودم دوسال پیش یک سنت برنارد نر به اسم “برفی” رو به خانوادمون اضافه کردم. اولش همه ترسیده بودن از اندازه اش ولی الان عاشقش هستن. یه بار یادمه زمستون بود و برف شدیدی اومده بود، برفی با حرکات عجیبش میخواست منو از خونه بیرون بکشه. وقتی در رو باز کردم یه گربه کوچولو رو دیدم که یخ زده بود و برفی با گرمای بدنش بغلش نگه داشته بود. واقعا باورنکردنی بود.
این نژاد واقعا با بچه ها رفتار فوق العاده ای داره. خواهرزاده هشت ساله من همیشه میاد و موهاشو شونه میزنه و برفی هم با صبری که داره تحمل میکنه. البته باید حواسمو باشه چون بعضی وقتا از شدت علاقه فراموش میکنه چقدر بزرگه و میخواد مثل یه سگ کوچولو تو دامن بشینه!
یه چیز دیگه که فهمیدم اینه که این سگا به ورزش روزانه نیاز دارن ولی نه خیلی زیاد. برفی روزی یه ساعت پیاده روی و بیست دقیقه بازی تو حیاط براش کافیه. اگه بیشتر از این خسته شه دیگه تا آخر روز یه گوشه دراز میکشه و نگاه معنی داری میندازه که دیگه بسسه!
آخه دوستان خوندین که ریزش موش زیاده؟! والا باید بگم تو خونه ما برفی یه کارخونه ساخت موی سگ داره که هیچ وقت تعطیل نمیشه. از اون برس های مخصوص که گرفتم واقعا کمک کرد ولی بازم باید هر روز جارو بزنم. به نظرم کسی که حساسیت داره بهتره سراغ این نژاد نره.
بعد از یه سال زندگی با برفی فهمیدم اینا سگ های خاصی هستن که عشق و آرامش رو به خونه میارن. اون نگاه های بامزه و رفتارهای دوست داشتنی شون واقعا زندگی رو شیرین تر میکنه. کاش شما هم اگه تجربه زندگی با این فرشته های بزرگ رو داشتین، ازش برامون تعریف کنین. دوست دارم بدونم بقیه سنت برناردها هم همین رفتارهای جالب رو دارن یا فقط برفی من این شکلیه!